Park Narodowy Jezior Plitwickich

Składa się z 16 pięknych jezior kaskadowych na Koranie, położonych pomiędzy Małą Kaplicą a rzeką Plješevica w Lice. Jest to największy, najstarszy i najczęściej odwiedzany chorwacki park narodowy.

 

Region został ogłoszony parkiem narodowym w 1949 roku. Plitwickie Jeziora są specyficznym zjawiskiem krasowym geologicznym i hydrogeologicznym. Jezioro Kompleks to zalesiony teren górski z 16 małymi i większymi jeziorami krystalicznego szmaragdowo-niebiesko-zielonego koloru. Pojemność wody odprowadza się z licznych strumieni i strumieni, i są ze sobą połączone przez musujące kaskady i wodospady. Jeziora zostały oddzielone od barier barier, które zostały utworzone przez około dziesięć tysięcy lat, co jest charakterystyczne dla tego parku. Przestronne kompleksy leśne, wyjątkowe piękno jezior i wodospadów, bogata flora i fauna, górskie powietrze, kontrasty kolorów jesieni, ścieżek leśnych, mostów drewnianych i tym podobnych należą do wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO 1979 roku, wśród pierwszych na świecie.

 

Jeziora podzielone są na Górne i Dolne Jeziora. Górne jeziora to: Prošćansko jezero, Ciginovac, Okrug, Batinovac, Veliko jezero, Małe jezioro, Vir, Galovac, jezioro Milino, Gradinsko jezero, Veliki Burget i Kozjak. Niższe jeziora to: Milanovac, Gavanovac, Kaluđerovac i Novaković Brod.

 

Jeziora zalewają czarno-białe rzeki z dopływami i Rječici i jej dopływami. Istnieje wiele źródeł, gdzie woda jest obfite. Są to typowe źródła krasowe, powstałe w wyniku defektów przepuszczalnych i nieprzepuszczalnych formacji geologicznych.

 

W Parku zarejestrowanych jest 1267 gatunków roślin, z czego do 50 gatunków storczyków.